maandag 7 november 2016

Veranderen: ik zie ik zie wat jij niet ziet

Veranderen op je werk, het is tegenwoordig iets van alledag. Het lijkt of er geen einde aankomt. De ene verandering is nog niet klaar of de volgende dient zich al aan. Ik hoor iedereen erover klagen, of je nu bij een commercieel bedrijf werkt of bij de overheid, grote of kleine organisatie, het maakt niet uit. En hoewel iedereen moet veranderen, is niet iedereen daartoe bereid. En dan?

Ik sprak laatst iemand die al 10 jaar met heel veel plezier op de dagopname in een ziekenhuis werkt. Ze heeft, zoals ze zelf zegt, een dynamische baan. Kortgezegd: Patiënten ontvangen en voorbereiden voor opname, naar de operatiekamer brengen, later weer ophalen en verzorgen. Ze heeft een regelmatige baan, immers in het weekend zijn geen dagopnames en door de weeks is ze op een redelijke tijd thuis. Ideaal als je een gezin hebt om voor te zorgen. Zij is dus helemaal blij. Maar ja nu wil het ziekenhuis dat alle verpleegkundigen inzetbaar moeten worden op alle afdelingen in dat ziekenhuis. Het doel is dat de drukte op afdelingen dan beter gemanaged kan worden. Immers als het onverwachts druk wordt op een afdeling door bijv. spoedopnames en er een capaciteitstekort ontstaat, dan kan verpleging van afdelingen waar het even rustiger is tijdelijk bijspringen. Dat klinkt heel logisch. Het ziekenhuis biedt alle verpleegkundigen ook een training aan om dit mogelijk te maken.
Echter, deze verpleegkundige ziet dit helemaal niet zitten. Waarom niet? Zij legde uit dat op de andere afdelingen andere kwaliteiten nodig zijn, bijv. medicijnen geven, patiënten wassen. Ik als leek denk dan, dat kunnen alle verpleegkundigen toch? Maar nee, zij zegt dat niet te kunnen en ziet daartegen op.

Ja, en wat dan? De werkgever kan twee richtingen kiezen. Richting 1 is, hij houdt rekening met zijn medewerkers en geeft alleen de medewerkers die dat willen een training en zet die ook op andere afdelingen in. De medewerkers die niet willen behouden hun baan. Zo is iedereen tevreden. Maar is je flexpool dan groot genoeg en wat als die laatste groep medewerkers na enige tijd hun werk toch minder leuk gaan vinden en iets anders willen?
De andere richting is wel alle medewerkers trainen en meenemen in de verandering, zodat jij zien wat jij ziet als werkgever. Mogelijk zijn dan een aantal medewerkers niet blij met hun nieuwe rol en het feit dat ze ook wisseldiensten moeten gaan draaien, want ja iedere verandering levert immers wrijving op. Hier speelt je communicatieaanpak echter wel een wezenlijke rol. Betrek je de medewerkers in het proces? Kun je voldoende duidelijk maken waarom deze verandering belangrijk is en beter is voor het bedrijf. En heel belangrijk, luister je voldoende naar hun tegenargumenten en hun ervaringen uit de praktijk? Behoeft de richting op basis daarvan nog wat bijsturing en sta je daar op voor? Betrokkenheid biedt meer garantie dat ze meegaan in de verandering, en wie weet gaan ze toch aan de nieuwe situatie wennen en waarderen. Dat zou fijn zijn voor alle partijen, inclusief de patiënten waar ze voor werken. Immers, een tevreden medewerker is de beste reclame voor jouw organisatie.

Op zoek naar een andere baan met minder verandering en stress? Zelfs de 'droombaan' van schaapherder is niet altijd ideaal en rustgevend, zoals te zien is in deze 2Doc documentaire: http://bit.ly/2engml3